Patron

W roku szkolnym 2021/22 nasza społeczność podjęła starania o nadanie imienia szkole. Naszym Patronem będzie bł. Kardynał Stefan Wyszyński. Poniżej Jego biografia oraz prezentacje w trzech językach wykonane przez uczniów pod kierunkiem nauczycieli.

 

BŁ. KARDYNAŁ STEFAN WYSZYŃSKI – Prymas Tysiąclecia

 

Miano to otrzymał od swego narodu za życia, jako uznanie nieugiętości w obronie wiary i patriotyzmu. „Kościołowi w Polsce służyłem według najlepszego mojego zrozumienia jego sytuacji i potrzeb. Chciałem obronić Kościół przed zaprogramowaną ateizacją..., przed nienawiścią społeczną..., przed rozwiązłością... Uważam sobie za łaskę, że mogłem z pomocą Episkopatu Polski przygotować Naród przez Wielką Nowennę, Śluby Jasnogórskie, Akt Oddania Narodu Bogurodzicy w macierzyńską niewolę miłości i społeczną krucjatę miłości - na nowe millenium. Gorąco pragnę, by Naród polski pozostał wierny tym zobowiązaniom”.

DZIECIŃSTWO I DOM RODZINNY

• Stefan Wyszyński urodził się w dniu 3 sierpnia 1901 r. w miejscowości Zuzela nad Bugiem, na pograniczu Podlasia i Mazowsza, jako drugie dziecko w wielodzietnej rodzinie Stanisława i Julianny Wyszyńskich. Tego samego dnia został ochrzczony w Parafii Przemienienia Pańskiego.
• Polska rozdarta była wówczas między trzech zaborców. Zuzela pozostawała pod panowaniem rosyjskim. Stefan zatem od dziecka poznał smak niewoli i ukochał Polskę. Nad jego dzieciństwem zaciążyło dramatyczne wydarzenie śmierci matki, która zmarła, kiedy miał zaledwie 9 lat.

KAPŁAŃSTWO

• Przez całe życie tęsknił za matką. Ta tęsknota skierowała jego serce ku Matce Niebieskiej - ku tej, "która nie umiera", na Nią też często wskazywał w swojej późniejszej pracy duszpasterskiej. Po ukończeniu gimnazjum im. Wojciecha Górskiego w Warszawie oraz gimnazjum męskiego im. Piotra Skargi w Łomży, uczęszczał do liceum Piusa X we Włocławku, a po zdaniu matury wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. 3 sierpnia 1924 roku otrzymał święcenia kapłańskie w kaplicy Matki Bożej w bazylice katedralnej Włocławskiej, a 5 sierpnia odprawił prymicyjną Mszę św. Przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze.
• Z powodu choroby święcony był sam, wkrótce po wyjściu ze szpitala. „Święcenia kapłańskie otrzymałem w kaplicy Matki Bożej w bazylice katedralnej włocławskiej w roku 1924. Byłem święcony sam - 3 sierpnia. Moi koledzy otrzymali święcenia 29 czerwca, a ja w tym dniu poszedłem do szpitala. Była to jednak szczęśliwa okoliczność, gdyż dzięki temu mogłem otrzymać święcenia w kaplicy Matki Bożej.(…) Tak się wszystko układało, że tylko miłosierne oczy Matki Najświętszej patrzyły na ten dziwny obrzęd, który miał wówczas miejsce. Byłem tak słaby, że wygodniej mi było leżeć krzyżem na ziemi, niż stać… Byłem święcony przez chorego, ledwo trzymającego się na nogach biskupa Wojciecha Owczarka… Skoro wyświęcono mnie na oczach Matki, która patrzyła na mękę swojego Syna na Kalwarii, to już Ona zatroszczy się, aby reszta zgodna była z planem Bożym”.
• Po czterech latach studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Społecznych uzyskał stopień doktora na podstawie prac: "Prawa Kościoła do szkoły".
• Po studiach udał się w podróż naukową po krajach Europy Zachodniej. Po powrocie do kraju został profesorem nauk społecznych w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku, jednocześnie prowadził intensywną działalność społeczną wśród robotników Włocławka.

WALKA O OJCZYZNĘ

• Podczas wojny jako znany profesor - społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Interesował się problemami związków zawodowych, organizacji katolickiej młodzieży robotniczej, a przede wszystkim doktrynami i ruchami społecznymi. Zajmował się oświatą robotniczą. Błogosławiony biskup Kozal kazał księdzu Wyszyńskiemu opuścić Włocławek. Ukrywał się między innymi we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą.
• W okresie Powstania Warszawskiego ksiądz Wyszyński pełnił obowiązki kapelana grupy "Kampinos" AK działającej w Laskach i okolicy oraz szpitala powstańczego w Laskach. Oprócz obowiązków duszpasterskich zbierał rannych, towarzyszył przy operacjach, podtrzymywał na duchu dotkniętych skutkami wojny. 
• Z płonącej Warszawy pewnego dnia wiatr przyniósł mu nadpaloną karteczkę ze słowami "Będziesz miłował". Zaraz po zakończeniu działań wojennych ks. Wyszyński wrócił do Włocławka i zaczął organizować Seminarium Duchowne zniszczone w czasie wojny. W 1945 r. został rektorem Seminarium. Podjął też obowiązki redaktora tygodnika diecezjalnego "Ląd Boży", czynił starania o wznowienie czasopisma "Ateneum Kapłańskie". 

BISKUPSTWO

• W 1946 r. Ojciec Święty Pius XII mianował księdza profesora Wyszyńskiego biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakry biskupiej udzielił nominatowi na Jasnej Górze Prymas Polski August kardynał Hlond dnia 12 maja 1946 roku. Po jego śmierci 22 października 1948 ks. Biskup Wyszyński został wybrany Arcybiskupem Gniezna i Warszawy oraz Prymasem Polski. 
• W swoim liście duszpasterskim pisał wtedy: "Nie jestem ci ja ani politykiem, ani dyplomatą, nie jestem działaczem, ani reformatorem. Natomiast jestem ojcem waszym duchownym, pasterzem i biskupem dusz waszych, jestem apostołem Jezusa Chrystusa...". 

POROZUMIENIE Z WŁADZAMI KOMUNISTYCZNYMI

• Przyszły dla Kościoła czasy bardzo trudne. Zaczęło się nasilać jawne prześladowanie. W tej sytuacji, aby chronić Kościół oraz Naród od napięć i rozlewu krwi Prymas Wyszyński podjął decyzję zawarcia "Porozumienia" podpisanego przez przedstawicieli Episkopatu i Władz Państwowych (14 II 1950). Wobec braku Konstytucji była to jedyna deklaracja prawna określająca sytuację Kościoła w Polsce. Władze komunistyczne jednak nie zamierzały dotrzymywać zobowiązań. Prymas z wielką roztropnością, a jednocześnie odwagą, bronił praw wierzącego Narodu.
• 12 stycznia 1953 roku ks. Wyszyński został Kardynałem, nie mógł jednak pojechać do Rzymu po kapelusz kardynalski, ponieważ nie otrzymał paszportu. Osiem miesięcy później (25 IX 1953) Stefan kardynał Wyszyński został aresztowany i wywieziony z Warszawy. Przebywał kolejno w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola, w Komańczy w Bieszczadach. Dopiero w ostatnim miejscu internowania zostały złagodzone rygory. 

JASNOGÓRSKIE ŚLUBY

• Podczas długiego okresu odosobnienia Ksiądz Prymas napisał plan "Wielkiej Nowenny" przygotowującej Polskę na rocznicę tysiąclecia przyjęcia chrztu (1966). Był to w rzeczywistości gruntowny program odnowy życia katolickiego w Polsce. Podobnemu celowi miały służyć także słynne "Jasnogórskie Śluby Narodu", napisane w sierpniu 1956 r. Ich tekst nawiązywał do ślubów króla Jana Kazimierza, który w obliczu potopu szwedzkiego, w 1956 r. oddawał los narodu opiece Matki Jasnogórskiej jako Królowej Korony Polskiej. Było to najgłębsze w dziejach związanie losów Narodu z Bogurodzicą - Królową Polski.

WALKA O WIARĘ

• W październiku 1956 r. Prymas Polski został wreszcie zwolniony z więzienia. Na przełomie lat 60 i 70-tych narastały w Polsce konflikty społeczne oraz niezadowolenie z polityki władz. W latach 1968 i 1970 dochodziło do rozruchów społecznych w Warszawie i większych miastach na wybrzeżu. Policja używała wtedy siły. Wielu ludzi zostało poddanych represjom. Ksiądz Prymas ustosunkował się do tych wydarzeń znamiennymi słowami: "Nie wolno bić! Chrześcijanin nigdy nie na nikogo nie podnosi ręki, bo w każdym widzi godność Dziecięcia Bożego". W swoich przemówieniach podkreślał, że każdy w ojczyźnie ma prawo do wolności, szacunku i miłości.

WYSZYŃSKI I WOJTYŁA

• W drugiej połowie lat 70-tych kościołem wstrząsnęły ważne wydarzenia. W 1978 r. odbyły się dwa konklawe. Najpierw po śmierci Pawła VI papieżem został wybrany Jan Paweł I. Zaledwie miesiąc trwały rządy nowego papieża w Watykanie. Zmarł nagle 28 września. 16 października 1978 r. po raz pierwszy w dziejach kościoła papieżem został Polak - Karol Wojtyła, jako Jan Paweł II. Prawdopodobnie Prymas Polski miał duży wpływ na ten wybór. Początkowo to jego wymieniano wśród kandydatów na nowego papieża, ale nie przyjął tych propozycji i wtedy wysunęli kandydaturę kardynała Karola Wojtyły.
• Gdy 22 października 1978 r. odbywało się w Watykanie uroczyste przejęcie władzy przez papieża Polaka, Stefan Wyszyński wypowiedział do niego słowa: "Masz wprowadzić Kościół w trzecie tysiąclecie".

ŚMIERĆ

• Gdy na stolicę apostolską wybierano Jana Pawła II, Stefan Wyszyński chorował już na ciężką chorobę. Z czasem badania wykazywały raka jamy brzusznej. W marcu 1981 r. znacznie pogorszył się stan zdrowia Prymasa. Większą część dnia spędzał w łóżku.
• 28 maja 1981 r. w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego zmarł Prymas Polski, arcybiskup gnieźnieński i warszawski, Stefan Wyszyński. Po śmierci okrzyknięto go Prymasem Tysiąclecia. Powszechnie uznano, że dzięki jego nieugiętej i zdecydowanej postawie kościół polski przetrwał okres największych prześladowań w czasach stalinowskiego reżimu oraz zachował swoją niezależność wobec totalitarnych władz.
• 31maja 1981 r. tysiące ludzi, zarówno wierzących, jak i niewierzących, oddało hołd zmarłemu Prymasowi podczas uroczystości pogrzebowych. Został pochowany w Archikatedrze Św. Jana w Warszawie. Pogrzeb nazwany został także królewskim.
• Uchwałą Sejmu i Senatu RP rok 2021 ogłoszony został rokiem kardynała Stefana Wyszyńskiego w 120. rocznicę urodzin i 40. rocznicę jego śmierci.
• Beatyfikacja Prymasa Stefana Wyszyńskiego odbyła się 12 września 2021 w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie. W tym samym czasie do godności błogosławionej została wyniesiona także matka Elżbieta Róża Czacka - założycielka Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach.

PREZENTACJA  w języku polskim

PREZENTACJA  w języku angielskim

PREZENTACJA  w języku niemieckim

Odsłony: 773